วันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

วิวัฒนาการ หุ่นยนต์ และความป่าเถื่อน

อันดับหนึ่งของสุดยอดการพ้นพบทางวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่ทฤษฏีสัมพัทธภาพของไอน์สไตน์ หากแต่เป็นทฤษฏีการคัดสรรค์ตามธรรมชาติของ ดาร์วิน ทฤษฎีวิวัฒนาการที่ดูไม่โดดเด่น หวือหวา ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องเพียงดาวเคราะห์ดวงเดียว มิใช่ทั้งจักรวาล ทฤษฎีที่เรียบง่าย แต่น่าทึ่ง ลองละทิ้งปัจจุบันชั่วครู่ มองไปในอนาคตข้างหน้า เราทุกคนคงใฝ่ฝันถึงโลกในอนาคตที่ เจริญกว่า ทันสมัยกว่า แข็งแกร่งกว่า และสะดวกสะบายกว่า หนึ่งในนั้นนอกจากยานลอยฟ้า ปลาเจาะดิน ใครๆคงคิดถึง หุ่นยนต์ อย่างน้อยๆ ก็คงมี โดราเอมอน ชีวิตที่สะดวกสะบาย หายใจเข้าหายใจออกไปวันๆ หุ่นยนต์ เครื่องทุ่นแรง อาจจะนิยามได้ว่า คนรับใช้ หรือ ทาสผู้ซื่อสัตย์ แต่เป้าประสงค์นั้นคง แล้วแต่เจ้านายของมัน ผมไม่ได้เขียนบทความนี้เพื่อโบ้เบ้ถึงอนาคตที่ผมไม่ชอบมองนัก Luigi Galvani แพทย์ชาวอิตาลีบอกว่า ไฟฟ้าเป็นพลังงานพื้นฐานชีวิต แม้ในปัจจุบันชีววิทยา จะศึกษาได้ถึงการส่งกระแสประสาทผ่าน Axon เป็นการส่งผ่านประจุไฟฟ้าแบบก้าวกระโดด กลับทำให้ ผมนึกถึงหุ่นยนต์ วงจรไฟฟ้าที่แล่นผ่านทั้งร่างกาย ไม่ต่างอะไรกับเราเลยสักนิด เรามันก็แค่วิวัฒนาการ มาไกลกว่าก็แค่นั้น หรือว่ามนุษย์ คือหุ่นยนต์ที่สมบูรณ์แบบที่สุด??? ย้อนกลับมาที่ทฤษฎีของดาร์วินอีกครั้ง บ่อยครั้งที่ผมชอบมองคนนู้น มองคนนี้ แล้วกลับเอา มาคิดเล่นๆว่าทำไมเป็นแบบนั้น และแทบทุกครั้งที่ผมมักอ้างอิงทฤษฎีของตาลุงนี่ มองไปที่อนาคตแล้ว ลองมองไปในอดีตกาลกันบ้าง มนุษย์ยุคแรกๆต่อสู้เพื่อดำรงชีวิต เผ่า พันธุ์ จึงต้องแข็งแกร่ง ดุร้าย ใช้อารมณ์ ทำไมผ่านมาเป็นหมื่นปี พฤติกรรมนี้กลับยังมีให้เห็น หากจะ ตอบแบบอ้างอิงทฤษฎีการคัดเลือกตามธรรมชาติ คงเพราะพฤติกรรมแบบนี้แข็งแกร่งกว่าพฤติกรรม อื่นๆ ธรรมชาติคัดเลือกให้อยู่คู่ความเป็นมนุษย์ ต่อให้เผ่าพันธุ์มนุษย์อายุยืนกว่านี้สักปานใด พฤติกรรม เหล่านี้จะยังติดตามตัวไปชั่วกัลปาวสาน (อย่างน้อยๆก็ซอกหลืบของหัวใจ) ทฤษฎีเรียบง่าย ทำนายถึงความจริงที่โหดร้าย


อ้างอิงจาก http://www.qoolive.com/show_blog/821/us/biore

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น